Etappe 4, 20 mei 2014

Kreuzau – Gerolstein – 118 km
Totale afstand: 434 km

De natuur wordt alleen maar mooier, maar er is vandaag wel een nieuw aspect toegevoegd aan de tocht: klimmen! De rivier de Roer bevindt zich in een steeds steiler wordend dal en net voorbij Heimbach staat op de kaart: “[9%-1000 m]”. En helaas voor ons is de kaart behoorlijk accuraat. En het blijft klimmen, waardoor we op een gegeven moment, bij Schmidtheim, voorbij een hoogtelijn op de kaart uitkomen die 550 meter aangeeft. Hadden we kunnen weten, want die kaart hebben we al maanden in bezit.

Het goede nieuws: het gaat allemaal best. Maar dat je met volle bepakking zó langzaam klimt, dat waren we ook al vergeten: op de steilste stukken ging het met maar 5 kilometer per uur omhoog. Maar afstappen, dat hoeft nog steeds niet. Gelukkig maar, want een bepakte fiets een berg op duwen is bepaald geen pretje.

We reden dus door de Eifel en dat zouden we weten ook. De rivier de Roer werd verlaten voor de Urft, een zijrivier en die werd later, bij Dalhem, ingeruild voor de Kyll. En die komt in de buurt van de Luxemburgse grens uit in de Moezel.

Naarmate je ouder wordt, wordt je vermogen om te herstellen wel minder, zo merken we allebei. Maar het is te doen. Zelfs op de vierde dag, met steile klims, zadelpijn en spierpijn in de bovenbenen, lukt het ons om 118 kilometer af te leggen zonder dat het voelt dat we ons moeten forceren. Dat is hoopgevend. De komende dagen gaat het naar lager gelegen gebieden, dus dan cashen we in op de vandaag verrichte arbeid. Volgens Thijs, een fietser uit Nijmegen die ‘in between jobs’ onderweg is van de Middellandse Zee naar Nijmegen en die we ontmoeten op de camping van Gerolstein, zitten er op de rest van de route niet echt moeilijk stukken meer bij. Behalve de beklimming van de Mont Ventoux, natuurlijk.